Weer thuis.

Om 6 uur waren we wakker , eigenlijk wat vroeg, maar ja..  Dan de koffers maar eens gaan pakken. Met passen en meten wil alles erin.  We laten de koffers nog even op de kamer staan en gaan beneden ontbijten tussen al die gokautomaten. Zelfs zo vroeg was men er al actief! 
We gaan toch nog even naar buiten om een afscheidsrondje te lopen. We komen in het MGM hotel ( Mayer Goldwyn Mayer= film wereld)  en daar raken we bijna verdwaald,  dat is zo ontzaglijk groot. Net toen we dachten de uitgang gevonden te hebben stonden we in een prachtig aangelegde tuin met daarin een giga zwembad, waar tot onze verbazing, gezien het tijdstip (Het was half 8 ) al een heleboel mensen in en uit liepen. Er lagen ook  verschillende op de ligbedden, maar die zagen er nogal duf uit. Drank!! Gokken!! Het is  dan 36 graden en het zal nog stijgen tot 46 graden hoorden we op het journaal. We hadden namelijk niet alleen een kingsize bed, maar ook een kingsize flatscreen op de kamer! Op foto 3  de gouden leeuw van dit hotel en daarachter zie je ons hotel ( NewYork )
Foto 2 is  de hal,  genomen vanaf de roltrap. Als je goed kijkt zie je Henk onderaan staan.
Na onze ronde nemen we met spijt afscheid van Las Vegas en stappen in de taxi naar het vliegveld.
Wat een stad, wat een belevenis, wat een wereld!!
Vier weken zijn om gevlogen.  Op Schiphol staan, tot onze grote verrassing ,de kinderen te wachten. Wat heerlijk om ze weer te zien en even vast te kunnen pakken.

Thuis, gezond en wel na 10000 km heen en ook nog eens terug gevlogen te hebben plus de 4500 km die we gereden hebben, wat is dat veel om dankbaar voor te zijn.

Tot slot
Lieve mensen, vrienden, familie en kennissen, hartelijk dank voor jullie leuke en fijne reacties van mee  beleven. Het was een plezier om deze blog te maken, jullie konden over onze schouder meekijken en wij kunnen straks nog eens opnieuw dit avontuur beleven en genieten van de foto's.
We zullen binnenkort nog foto's toevoegen, dus kijk vooral nog een keer.

De neonreclames van Las Vegas

Om half negen zijn we weer op pad gegaan. Vanaf onze kamer zagen we de lichten van de stad, maar nog niet van de strip. Nou,  het is echt een belevenis, geweldig. Al die verlichte reclameborden, de een nog groter dan de ander. En dan al die mensen, lopend, zittend, gokkend, dansend!!  Het swingt gewoon, het is een groot feest. Het hotel naast ons heet Excallibur. En is helemaal verlicht als een sprookjes slot, zie ook de foto. Binnen waan je je dus ook in een kasteel. Overal mensen achter de automaten of roulettespelend.  Ik denk dat sommigen de hele avond op een plek zitten,  de creditcard is gewillig!
Helemaal achterin trad een meisjesband op die waren heel goed, er werd ook gedansd als je dit slot verlaat, wordt je via kasteelbruggen naar de ander kant van de straat geleid. Het verkeer blijft gewoon doorgaan 's avonds. En wam dat het is !! Het is nog geen spatje koeler geworden!
Ernaast ligt Tropicana, daar is de inrichting heel licht gehouden met een fleurige vloerbedekking. Ook hier wordt er volop gegokt en gedronken en gegeten. In een restaurant hebben we daar heerlijke zalm gegeten. Er lopen veel meisjes, die nogal sexy gekleed zijn, maar ook  die zo in hun werkkloffie uit zijn gegaan. Alles kan en mag, dat is nou juist het leuke eraan. Ik had niet verwacht dat ik het zo leuk zou vinden!
Wat ons wel opvalt  dat er ontzettend veel mensen tattoos hebben, veel meer als in Nederland. Verder is het er brandschoon, overal zijn vrij toegankelijke toiletten, ook deze zijn erg schoon. Op straat ligt geen vuil. Op sommige plaatsen staan ventilatoren, die water vernevelen. Dat is heerlijk koel als je er door loopt.

Wat is dit een goede afsluiting van onze vakantie! Ik had het niet willen missen.
Morgen terug naar huis. We kunnen rustig aan doen, want het vliegtuig vertrekt pas om half  1. Als alles mee zit komen we dan in Nederland vroeg in de middag aan.

Here we are ......Las Vegas.

We slapen op de 20e verdieping in hotel New York. Als je binnen komt zie je alleen gokautomaten en moet je zoeken waar de receptie van het hotel is. Je kijkt je ogen uit.  Om 11uur 's morgens zitten er al vele achter een automaat, zowel jong als oud.  Hoeveel geld zal er wel niet omgaan per dag?
Als we de koffers naar onze kamer gebracht hebben gaan we op verkenning uit. Na de gokautomaten en black Jack  tafels komen we in een straatje van New York met allerlei winkeltjes, barretjes, restaurantjes. Je waant je gewoon in een andere stad. Het is er al avond en het het is er zeer aangenaam van temperatuur. Dit alles bevind zich nog steeds in hetzelfde hotel!! Maar het is heel gezellig. Dan gaan we het hotel uit op zoek naar de strip. Het blijkt dat ons hotel precies in het midden ligt en besluiten we eerst de zuidkant te doen. We zien de Eifeltoren, een hotel helemaal in die sfeer. Ook daar kom je als je er naar binnen gaat eerst bij de gokautomaten.( daar gaat het natuurlijk ook allemaal om) en dan loop je als het ware onder de Eifeltoren door en heb je allerlei Franse pleintje met terrasjes. zo werken we diverse hotels af. Het een is nog leuker als het andere.

Nu vraag je je af, kun je wel zomaar zo'n hotel binnen lopen?? Het antwoord is dus ja. Je moet wel, want buiten is het zo warm dat je echt niet langer buiten kunt zijn. Het is 41 graden. We waren ook in een hotel Aria, waar allerlei hele dure  winkels gevestigd waren zoals Armani, Vuiton, Dior.
We kopen niets,we gokken niet, we kijken en kijken en kijken. We halen een lekker bakje koffie bij Starbucks en we drinken een biertje in het Franse hotel , bij een italiaanse stalletje halen we een stuk pizza en dan gaan we terug.  Moe en bezweet maken we uitgebreid gebruik van het ligbad ( met allerlei lekkere zeepjes en lotionnetjes) en gaan een tukkie doen. 'S avonds gaan we ( als het donker is de lampjes aan de noordkant van de strip bekijken.

De camper weer inleveren.

Op de kampground in Kingman was geen Wifi , vandaar het wat late vervolg  van onze reis. We hebben hier twee nachten gestaan,   we hebben lekker gezwommen en daarna de laatste inkopen gedaan.  Twee plaatsen verderop was een gezin  gekomen, die net begon aan de reis. Dat was fijn, want misschien konden we hun wat spullen overdoen. Na even contact gemaakt te hebben, reageerden ze enthousiast op ons voorstel. Ze waren erg blij met onze stoel en parasol en verder nog wat etenswaar.
Dan komt het moment dat de koffer ingepakt moet worden. Echt zin hadden we nog niet, maar ja...het zal toch moeten. Zal alles erin kunnen?

Om 7.00 uur rijden we weg. Het is ongeveer 100 mijl tot Henderson ( een voorstadje van Las Vegas) waar we de camper moeten inleveren. Er is niet veel verkeer op de weg. Het eerste gedeelte is nog steeds prairie-achtig met hier en daar een klein houten huisje. Als we 70 mijl gereden hebben veranderd het landschap ineens in een gebergte met beste wel flinke hoge rotsen. Er is helemaal geen bebouwing, geen weggetjes, helemaal niets. Alsof je op de maan aan het rijden bent!
Dan komen we bij de Hooverdam. Een enorme dam die gebouwd is om energie op te wekken voor Las Vegas. De brug op de laatst foto is nog vrij nieuw, daar hebben we overheen gereden. Vroeger reed men dus over de dam, dat gaf enorme oponthoud, omdat iedereen streng gecontroleerd wordt op het hebben van een bom.
Om tien uur arriveren we op
De plek van bestemming. Ze lopen de camper nog even na,  en na 15 minuten stappen we in een klaarstaande taxi. 
Op de naar Las Vegas......

Een stukje Route 66.

Nog 175 mijl tot Kingman, dat is niet veel. We besluiten een stukje nostalgie op te halen en rijden op ROUTE 66. Een weids landschap, echt weer een stukje prairie. De rode bergen zijn verdwenen, het lijkt toch al op een beetje afscheidnemen.  Henk geniet, maar ik vind het een beetje eentonig. Ik heb zelfs een hele tijd zitten lezen. Er is nauwelijks verkeer, zie foto.
Maar dan is er eindelijk een café, ik heb zin in koffie. Het is inmiddels zeker 32 graden. In eerste instantie lijkt het alsof het gesloten is, dat blijkt niet zo te zijn. We kijken onze ogen uit naar al die oude auto' s die er staan.
Risca, zie je de Cars? En Herbie?  Wat leuk hè? We zijn weer terug in het verleden.
Daarna rijden we door naar Kingman. Op de camping is het niet druk. Er is een beetje paniek, want de computer is stuk. Er is een groot zwembad bij en we gaan dus eerst ons stof eraf spoelen. In de diepvries hebben we een kant en klare maaltijd staan, iets vegetarisch zelfs en we nemen verse aarbeien als toetje. Ja, we moeten zo langzamerhand de koelkast leeg maken.
Wat zal het vreemd zijn om de camper weer af te moeten staan. Het voelt zo vertrouwd aan.

Morgen de vloer maar eens doen. Door de droogte is het enorm stoffig overal.

Monument Valley

Op de eerste dag van onze vakantie ontmoetten we in San Francisco een echtpaar dat juist hun laatste dag van de vakantie genoot. We vroegen hun wat het mooiste was wat ze gezien hadden en het antwoord was: ' Momument Valley'.  We waren benieuwd of wij dat ook zouden vinden.
Het is inderdaad prachtig. Ik wil niet zeggen het mooiste, maar ook dit is zeer indrukwekkend. Voor mij voelde het als een heilig gebied.
De weg die we reden lag niet meer op een zo grote hoogte, dus we keken niet meer de diepte in. Deze rotsmassieven ( monumenten) staken dus de hoogte in. Ik weet niet hoe hoog, als ik moet schatten zeker 600 meter.
Op de foto is dat haast niet vast te leggen, want als je dichterbij gaat staan, krijg je ze er ( zonder groothoeklens)  gewoon niet op. Voor dit park moesten we wel betalen. Het ligt namelijk in het Navajo-reservaat en zij hanteren hun eigen normen. Dus onze Annual pass was hier niet geldig.
We lazen dat de gemiddelde leeftijd van de Navajo 24 jaar is momenteel. Ongeveer 54% daarvan heeft waar hij woont geen  water of electriciteit.. ..Dat is wat hè?
Op de eerste foto zie je een weggetje voor de rots langs lopen, als je goed kijkt zie je een zwart stipje, dat is een auto!  Dan heb je een idee hoe hoog de bergen zijn. Je kunt trouwens de foto' s groter maken door er nog eens op te klikken.
Wisten jullie dat er een film ( in de jaren vijftig )met John Wayne opgenomen was  in deze vallei?
Op de derde foto een zandschilderij, is het niet prachtig? En wat een geduld moet deze kunstenaar hebben! Het past helaas niet in de koffer, vandaar toch maar even een fotootje. De laatste foto: ik neem deze berg maar mee, ze hebben er genoeg!
Zo rond 19.00 uur stonden we op de KOA campground in Flagstaff. Het is dan zo fris dat ik een vestje aan moest trekken. Wat klinkt dat verwend hė!
Bij jullie is het nog niet echt zomer of wel?

Naar Bluff

De eerste stop was vandaag in Bluff. Highway 163. Een heel klein dorp met een paar prachtige rotsen. Ik vond de vorm zelfs heel grappig. Ik kon het niet laten om dit grapje uit te halen. Foto 2.
De rotspartij lag achter een Trading Post , die heel origineel aangekondigd werd. Zie foto 1.  De andere foto laat de ingang zien van deze Trading Post. De beelden zijn uit massief hout gesneden. We hebben hier een heerlijk bakkie koffie gedronken en terwijl we daar lekker zaten zagen we vlakbij een hummingbird water drinken. Het is een soort kolibrie. Ze zijn zo schuw  dat het ons niet gelukt is ze te fotograferen, maar het was een prachtig gezicht. Op de veranda waar we zaten hadden ze allemaal drinkbakjes op gehangen. Dus we hebben ze verschillende keren zien drinken. Ze gaan niet zitten, maar blijven stilhangen in de lucht. Daarvoor moeten ze heel snel met hun vleugels bewegen. Ze zijn vrij klein en als ze wegvliegen lijken het net grote vlinders. Vanaf Bluff rijden we richting Mexican Hat. Dit is een dorpje ( nou ja, een groepje huizen ) en een rots die de vorm heeft van zo' n hoed.
Deze rots lag zo ver van de weg dat ik hem niet gefotografeerd heb, want je zou het niet zien. De route die we rijden is leuk, het is een tweeebaans weg waar niet zoveel verkeer over gaat, althans toen wij er reden. Het landschap begint geleidelijk aan wat te veranderen, de bergen worden minder hoog en komen steeds verder uit elkaar te liggen. Na weer  een aantal mijlen gereden te hebben zien we heel in de verte Monument Valley.

Na een rustpauze

Even het vuil wegbrengen en dan verlaten we deze prachtige Koa campground in Cortez na een rustpauze van 2 dagen . Het einde van de reis begint in zicht te komen,  nog 3 nachtjes slapen in de alzo vertrouwde camper.
Op de foto het uitzicht vanaf de camper naar beide kanten.
Zie dit zijn de  broodjes die we net afgebakken hebben. Ziet er goed uit hè?

Hoe zal Monument Valley zijn en Las Vegas bij avond?

Mesa Verde

Gisteren 21 juni vanaf Moab vertrokken naar Cortez in Colerado, onze 5e staat die wij aandoen. Langs het punt, ' hole in he rock ' gereden en afscheid genomen van canyonlands nationaal park. De reis zou ongeveer 200 km zijn inclusief een bezoek aan Mesa Verde nat. Park.
Omdat wij vrij vroeg vertrokken waren waren wij om 11.00 uur bij het museum en hebben een film over de z.g. ancestral pueblo people gezien die van circa 550 tot 1200 hier gewoond hebben. Sommigen zeggen ook wel Anasazi indianen, maar omdat dit een Navajo gebied is (vanaf circa 1600) en dit in hun taal een naar woord is heeft het parkbestuur besloten Anasazi niet te gebruiken. Dit oude volk (jagers, verzamelaars, grondbewerkers) leefde en bouwde woningen onder in een dal onder overhangende rotsen. In de periode tussen 1200 en 1800 is er niets over hun bekend (droogte, ziekte?) en pas in 1880 hebben een aantal lokale ranchers (waren vee kwijt) de z.g. cliff dwellings ontdekt. Deze ruimten bevatten voorraadkamers, woonkamers en slaapkamers en hadden al een vernuftig systeem van ventileren en verwarmen. Het dateren van deze woningen is verricht door een expert a.h.v. de jaarringen van de originele bouwmaterialen (het regent hier nooit en het is er erg warm). Men was in staat om met een foutmarge van 2 jaar het kap moment van de boom te kunnen bepalen. Een erg verrassende leefwijze als je je bedenkt dat er circa 700 jaar niemand iets van dit volk heeft afgeweten en wat er uiteindelijk van hun terechtgekomen is.
Na dit bezoek een KOA camping opgezocht in Cortez, met een heel mooi zwembad, en nog met onze camper wat wezen shoppen bij de Wallmart. De voorraden moeten zo eens in de 3 dagen weer aangevuld worden. Het voordeel van deze babycamper is overduidelijk m.b.t. parkeren enz..
Omdat dit zo'n mooie camping is blijven wij hier en zullen maandag op weg gaan naar Monument Valley om daarna zo langzamerhand op Las Vegas af te stevenen.

Een dagje in Moab.

We blijven twee nachten  in Moab. We hebben in de winkel afbakstokbrood gevonden. Dus de oven maar eens uitproberen. En ja hoor,  het lukt en we ontbijten met heerlijk brood belegt met ...?? Ja jullie raden het al, goudse kaas. Dat is smullen! Zo' n oven mee op reis is toch wel heel erg luxe.
Na het ontbijt gaan we lekker lezen en daarna naar het zwembad. Het is goed om een dagje rust te nemen. Het rijden gisteren was vermoeiend omdat er een sterke wind stond en de camper nogal zijwindgevoelig is.
Moab is niet heel groot,  maar heeft een gezellig winkelstraatje. Er zitten veel restaurantjes  en souvenierwinkeltjes, een grote boekwinkel en zelfs een tweedehands boekwinkel! Erg leuk was de cowboy winkel, zie ook de foto, een grote keuze in laarzen, hoeden maar ook stijgbeugels, sporen, zadels enz.

In Moab kun je jeeps, hummers, quats en bikes huren om tochten te maken op wegen waar je met de auto niet mag komen. Je ziet hier zo ie zo veel 4x4 voertuigen en veel pickups (auto's met een open laatbak). De temperatuur is prima vandaag, 32gr.

Arche National Park

Het is 14 uur 's middags als we hier aankomen en het is erg warm (dat is weer even wennen voor ons, ik denk dat we nu weer op 4000 feet zitten). We zijn blij dat de route geleidelijk aan weer mooier werd en wat kleuriger. Het eerste stuk was vooral groen en grijs en nu  wordt het meer rood, geel en wit.
Het is weer prachtig al die rotsformaties te zien. Het verschil met Bryce canyon is dat de rotsen veel ronder afgesleten zijn. Dus de samenstelling van deze rotsen is anders. Zeker honderd miljoen jaar geleden lagen deze bergen onder zee. De aarde is gaan bewegen het water liep weg en de grond werd om hoog gedrukt. Er waren dus lagen van verschillende samenstelling en doordat  het zout er langzaam uitgespoeld werd ( ook weer miljoenen jaren) werden sommige lagen zo zwak, dat ze zwaarte boven zich niet konden dragen, waardoor de boel dus instortte. Je ziet dus overal enorme rotsblokken liggen (  heden ten dagen vallen er nog steeds blokken naar beneden, als door erosie de vorm zo verandert is dat hij instabiel geworden is}.
Op de eerste foto staat links ( een wit stipje)  staat een auto ,dan heb  je een idee hoe groot het is. Op de foto met het bordje, zie je vlak erboven ( heel klein)  de eerste boog ( arche) die we zagen. Hij lijkt heel klein omdat het zo ver weg lag, maar we zagen er van deze afstand ook mensen lopen. Op de foto is dat niet te zien helaas. We konden er wel dichterbij komen,  maar dat was een wandeling van een paar mijl in de brandende zon en daar hadden we geen zin. Misschien beginnen we ons verzadigingspunt te bereiken? Op de tweede foto zie je hoe die blokken van vorm verandert zijn.

In het boekje lazen we dat er honderden bogen waren. Die hebben we niet gezien, hooguit een stuk of twaalf. Misschien hadden we daarvoor een lange wandeling moeten maken. Het was gewoon te warm, dan moet je er vroeg naar toe gaan. Dat wilden we wel maar de campground in het park was al vol dus moesten we wel verder.
We staan nu in Moab op  een RV park. Er is ook weer een zwembad bij, bij deze temp.toch wel fijn! In de RV is de temp.boven de 32 graden, zonder airco dan natuurlijk.

Zeventig mijl rijden.

Zeventig mijl rijden en geen huis tegenkomen, zelfs de eerste veertig mijl geen auto voor je of achter je. Dat zegt wel iets over de uitgestrektheid van dit land! Langs de weg geen vangrail of lantaarnpalen. Ik ben blij dat we 's avonds niet rijden. Detail de weg 25  en 72 naar Fremont en dan de interstate 70 richting Arche. Op de camping van afgelopen nacht was geen wifi  maar ook geen telefoon.  Er staan niet overal gsmpalen, zeker niet als je ergens boven de 9000  feed zit.
De camping lag dus  heel hoog ( zo tegen de 3000 m ) en aan een meer ( hetFish Lake), waar je bootjes kon huren om te vissen! Dat is toch een raar idee. Ik zou niet weten waar dat in Europa kan. Er zit veel vis in,  je kon ze boven het water uit zien springen.
Op deze camping was niet veel te doen. Hij was wel vol en ze verhuren er ook huisjes, Maar geen winkel of iets dergelijks. We waren er al op voorbereid en hebben in een stadje ervoor in de supermarkt eten ingeslagen. Hier hadden ze ook goudakaas. Oh oh wat lekker, de Amerikaanse kaas is heel flauw en de broodkes zijn heel zoet. Dat is wat we missen,  een lekker hard bolletje of stokbrood met kaas!
Ik schreef dat het niet bewoond was, maar dat is niet helemaal waar. Er liepen wel koeien rond en enkele liepen op de weg. We vroegen ons af hoe die boer z'n koeien terug zou vinden op zo' n uitgestrekt grondgebied? Ze droegen geen koe bel en een boer hebben we ook niet gezien.

Op een van de foto's een boomsoort hier op grote hoogte, wie weet welke soort dit is?  Het blad is anders dan van een berk.